De media staat er vol mee tegenwoordig, seksueel overschrijdend gedrag.
Tenenkrommend lees ik soms de reacties bij artikelen die hierover gaan. Hoe anderen oordelen over het slachtoffer, dat doe je toch ook niet, dat trek je toch ook niet aan. Hoe dom, achterlijk, naïef kan je zijn. Zo vraag je er toch ook om. Ja, dit snap ik toch echt niet, ik snap echt niet dat je dit dan ook gedaan hebt.
Het is zo makkelijk om te oordelen over een situatie waar jij niet inzit. Oordelen over een situatie die jij nog nooit op die manier hebt meegemaakt. Snap dan toch eens, dat dit het probleem is! Dat dit soort reacties, dit soort mensen ervoor zorgt dat het probleem in stand blijft. Dat de slachtoffers worden neergezet als de ‘schuldigen’ en de daders er mee wegkomen. Zo houdt je het probleem in stand, mannen blijven hierdoor seksueel overschrijdend gedrag vertonen en vrouwen durven nog steeds hun mond niet te openen.
Intimidatie, manipulatie, daar begint het mee!
Creëren van een veilige en beschermde omgeving, dat is de volgende stap. Jouw het gevoel geven dat jij je veilig mag voelen, dat het goed is, wat er ook van je gevraagd wordt.
Het is vertrouwt, hij is toch de wijze man, waar jij van kunt leren, waar jij afhankelijk van bent als jij een volgende stap in jouw carrière wilt maken.
Het is goed, luister niet naar dat gevoel, naar dat stemmetje in je hoofd. Het is goed.
Zo begint de manipulatie, telkens gaat het een stap verder.
Eerst een opmerking, dan een aanraking etc. Ik zie hem als een broer of als vaderfiguur, daar kan toch niet wat achter zitten? Is hij gewoon zo? Is dit normaal gedrag? Het voelt vreemd, maar, maar, maar……je neemt veel dingen gewoon als vanzelfsprekend en onschuldig aan, omdat je diegene vertrouwt.
Totdat het zo uit de hand loopt, dat je niks anders kan doen dan weglopen of de deur keihard dichtgooien, letterlijk en figuurlijk. Maar dan…ja dan ben jij jouw baan kwijt, jouw veilige plekje, want ja, je doet niet meer wat hij wil! Je wordt er letterlijk uitgewerkt, soms gaat het zover dat je zelfs privé nog lastig wordt gevallen. Tot er niks meer van je over is en jij met paniekaanvallen, hyperventilerend, depressief of met een burn-out thuis zit!
Angst, schaamte, twijfel aan jezelf, er gaat zoveel door je hoofd. Slachtoffers zoeken het altijd bij zichzelf en niet bij de dader. Ook de omgeving doet dit nog veel te vaak. Wat had jij anders kunnen doen, wat had jij anders kunnen zeggen! Je bent wel erg dom of achterlijk dat je dat hebt gedaan, hoe naïef kun je zijn. Is ook wel een beetje je eigen schuld hoor.
En dan maar verwachten dat een slachtoffer zijn of haar mond opentrekt, dat kan toch niet op deze manier. Een slachtoffer dat al twijfelt aan zichzelf, die al onzeker is, die heeft juist steun en kracht nodig om er überhaupt over durven te praten!
Wordt toch eens wakker! Dit moet echt stoppen!
Het ligt niet aan het slachtoffer, het ligt aan de dader verdorie.
Prent dat nu toch eens in jullie hoofd. Oordeel niet, zorg niet dat jij onderdeel bent en blijft van het probleem, zorg juist dat er ook bij jou in de omgeving serieus mee omgegaan wordt. Dat je mannen leert dat dit gedrag niet getolereerd wordt en dat je kinderen al leert om hun eigen grenzen te bewaken en deze te respecteren.
Het begint al als we jong zijn.
Ga toch bij sinterklaas op schoot zitten, dat wil ik niet mama/papa! Ach doe toch gewoon mee, dat doet de rest toch ook, kan ik even een foto maken. En het kind gaat toch zitten, ondanks dat hij/zij zich hier niet prettig bij voelt.
Of een oom / tante die jou altijd een knuffel wil geven of een kus aan je opa / oma, terwijl je dat zelf helemaal niet wilt, maar dat dit moet van je moeder/vader omdat dit ‘netjes’ is.
We leren ze dus al van kleins af aan om hun grenzen te negeren, om niet naar dat gevoel te luisteren. Dan is de kans toch heel groot dat ze op oudere leeftijd het onderscheid tussen goed/kwaad ook niet meer kunnen maken? Ze hebben immers geleerd om niet naar hun gevoel te luisteren, om hun gevoel te negeren, om over hun eigen grenzen te gaan!
Wat kan jij doen?
- Zorgen dat jij de grenzen van je kind respecteert. Als hij / zij zich niet veilig of prettig genoeg voelt om iets te doen (knuffel, kus geven op schoot zitten etc), forceer dit dan niet, respecteer de grens die hij/zij aangeeft. Laat zien dat het juist goed is, dat hij/zij haar grens aangeeft.
- Zorgen dat er binnen bedrijven aandacht is voor dit probleem. Dat dit seksueel overschrijdend gedrag niet getolereerd wordt. Dat elke nieuwe medewerker duidelijk te horen/zien krijgt dat dit gedrag niet wordt geaccepteerd en getolereerd en dat er meldpunten zijn voor als zich wel zo’n situatie voordoet. Laat het onderdeel zijn van een sollicitatiegesprek.
- Spreek elkaar aan op dit gedrag. Als jij hoort dat er schunnige opmerkingen naar je collega worden gemaakt, trek dan ook je mond open!
- Zorg dat angst wordt omgezet in lef. Dat er gepraat mag worden over jouw gevoel, dat die drempel laag is en dat er serieus tijd voor je wordt genomen en dit ook serieus wordt opgepakt. Jij bent het slachtoffer, jij hoeft je nergens voor te schamen.
En voor jou, lief kind,
jij mag er zijn. Jij mag voelen wat je voelt, jij mag jouw grenzen aangeven en deze grenzen bewaken. Jij mag altijd hulp vragen. Jij bent jij, laat niemand dat ooit van jou afpakken.
Liefs Patries
GRATIS webinar ‘weg met gifstoffen’
Wil jij meer weten over waarom en hoe belangrijk het is om je lichaam te ontgiften, ervoor te zorgen dat je het lichaam goed ondersteunt om gifstoffen weer vrij te maken en los te maken uit de cellen?
Meld je dan aan voor mijn Gratis webinar ‘weg met gifstoffen’.
